Artykuł
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim. Przez wieś przechodzi niebieski szlak turystyczny z Chęcin do Łagowa oraz zielony szlak rowerowy do Łagowa.
Wieś położona jest około 5 km od Łagowa w parafii łagowskiej, przepięknie położona nagórskim grzbiecie, z rozległą panoramą. Gleby czwartej klasy. Nazwa wsi w przeszłości zapisywana była jako Schadek. Wieś od zachodu i północy graniczy ze ścianą lasu, od południa graniczy ze ścianą lasu, od południa z terenem wsi Czyżów, a od wschodu Woli Łagowskiej. Osada zapewne istniała w pierwszej połowie XIV w. Pomyślny jej rozwój przypieczętowany został lokacją wsi na prawie średzkim w 1382 r. o nazwie Sandek, przeprowadzona z inicjatywy biskupa włocławskiego Zbyluta. Sołtysi nowo osadzonej wsi odpowiedzialni być mieli przed wójtem urzędującym w Łagowie. W 1424 r. sołtysem był niejaki Maciej z Sędka, a w 1441 r. Mikołaj z Sędka - obaj ławnicy sądu drugiej instancji prawa niemieckiego w Łagowie.
W przekazie Jana Długosza, a więc z lat 1470-80 r., wieś o nazwie Schandek, położona była w zasięgu parafii łagowskiej, stanowiąc własność biskupstwa włocławskiego. Jeśli chodzi o ilość łanów we wsi, raz podał iż było ich około 6, a raz że 7. Każdy z kmieci płacił rocznie po 3 wiardunki czynszu. Mieszkańcy zostali zwolnieni z prac odrobkowych, nie dają kogutów ani jaj, za to zobowiązani zostali do polowania z tenutariuszem na 3-4 dniowe łowy. Dziesięcina wytyczna i konopna z łanów kmiecych wartości 15 grzywien oddawana była biskupstwu włocławskiemu.
We wsi założono sołectwo osadzone na dwóch łanach, z których dziesięcinę oddawano kościołowi w Baćkowicach, a sołtys obowiązany był do służby wojskowej. We wsi nie ma folwarku, karczmy ani ogrodów.
Na początku XVI w. we wsi Schandek wyliczono 4 łany osiadłe, z których pobierano 16 gr czynszu, 16 korczyków owsa, a oddawana dziesięcina wynosiła jedynie jedną grzywnę.
W inwentarzu z 1534 r. wymieniono we wsi 5 łanów osiadłych, 2 łany opustoszałe; kmiecie zwolnieni byli z pańszczyzny, jedynie płacą czynsz w wysokości 16 groszy.
Rejestr poradlnego z 1578 r. wymienia wieś Schendek (Szedek) w parafii łagowskiej jako własność biskupów krakowskich. We wsi było 6 kmieci osadzonych na 3 łanach. Sołectwo we wsi osadzone było na 1 łanie z jednym komornikiem i pozostawało w posiadaniu Mateusza Szendkowskiego.
Inwentarz dóbr biskupstwa włocławskiego z 1598 r. notuje już odmienny stan osadnictwa wsi. Na terenie wymieniono sześciu osiadłych kmieci. Sołectwo osadzone na dwóch łanach posiadał za przywilejem Wojciech Strykowski. Wieś graniczyła z Bardem, wsią wojewody podolskiego, Czyżowem (starostwa szydłowieckiego) i Lechowem, wsią należącą do biskupstwa krakowskiego. Wymieniono imiennie nazwiska kmieci: Marcin Vibicz, młynarz, Jan Gaida, Benedykt Sisz, Stanisław Dziura, Jan Pałka, Stanisław Krokosz. Dziesięcinę z ich ról podano przy Piórkowie.
Na mapie Galicji Zachodniej zaznaczono zabudowę starej wsi w rejonie obecnej szkoły, stał tu jakiś budynek, u stup Góry Schaby, na marginesie wieś oszacowana została na 29 domy, 40 mężczyzn i 12 koni.
Dzisiejsza wieś to ulicówka, której zabudowa rozłożyła się na osi wschód- zachód, dalej na wschód znajduje się przysiółek zwany Górna Droga, zaś na końcu zabudowy inny przysiółek zwany Gwiździowo. Naprzeciw szkoły za kapliczką w dół, znajduje się Stara Wieś, dalej do Góry i dalej na Bukowo. W XVIII w. we wsi, po jej stronie północno-wschodniej znajdował się zbudowany na rzece młyn. Dymów gospodarzy 13, mieszkańców wszystkich razem 72; wymienione wójtostwo w Sędku obejmowało dymy dworskie 1, chałup gospodarzy 7, razem w tej części wsi dymów 8. Mieszkańców wsi razem 30. W 1827 r. we wsi stały 32 domy, w których mieszkało 227 osób.
W 1889 r. odpowiednio było tu 74 domy, 491 mieszkańców, uprawiających 753 morgi, a obok funkcjonowały 2 morgi dworskie. W 1992 r. było tu 431 mieszkańców, 835, 70 ha powierzchni i 94 zagród.
Obecnie liczy 323 mieszkańców (30.06.2011 r.).
